You buy something from me?

Hello trouwe lezers!

Allereerst bedankt voor de reacties op onze reisverslagen. We vinden het  altijd erg leuk om ze te lezen!

Ons reisverslag eindigde vorige keer in Ninh Binh, waar we 1 nachtje hebben vertoefd. Ninh Binh heeft 'vlakbij' een national park, waar we in eerste instantie graag heen wilden, maar dit bleek toch te ver en vooral te veel moeite om er te komen. Dus na een blik op Tripadvisor hebben we anders besloten. Met een gehuurde moterbike van het hotel zijn we op pad gegaan naar Tam Coc, waar je met een bootje rond wordt gepeddeld langs en onder de bergen door. De weg ernaartoe ging verbazingwekkend goed, met een getekend kaartje komen wij altijd wel in de buurt! Na 1 keertje vragen, bleek dat we op de goede weg zaten, en aangekomen bij alle toeristenbussen wisten we dat we goed zaten. Het boottochtje duurde twee uurtjes, en was de moeite waard! Op een gegeven moment voelden we ineens wat druppeltjes, een regenbuitje overviel ons op het water. Het viel gelukkig mee, en gewapend met een poncho en een volle buik (heerlijk gegeten hier) gingen we op naar de volgende attractie, de Trang An grotten. Het nadeel van Tripadvisor hebben we hier wel ondervonden, namelijk dat je wel de recencies kunt lezen, maar niet wat het precies is. Het was namelijk weer varen met een bootje door grotten! Omdat het al eind van de middag was, hadden we het toch maar gedaan, en dit bleek geen verkeerde beslissing. Hier hadden ze hele lange grotten onder water, en het was toch een aparte belevenis om hieronder door te worden gepeddeld. Dit peddelen gebeurde trouwens met de voeten van de gids, maar dit ging blijkbaar niet snel genoeg, want wij krijgen na een tijdje ook een spaan in onze handen geduwd. Aan het einde van de tocht deden we nog even een race naar de finish met de andere boten, maar de locals bleken meer talent te hebben in peddelen. Daarna sprongen we weer op de moterbike naar Ninh Binh. Ook dit ging weer verbazingwekkend goed, en na een maaltijdje zaten we rond 8 uur weer in de beruchte sleeperbus richting Hue, midden Vietnam. Om 12 uur ben ik nog even in de bus naar Ruben gehobbeld, die ergens achterin de bus naast twee Vietnamezen lag, om hem een verjaardags kusje te kunnen geven. Erg apart om in de sleeperbus in Vietnam je verjaardag in te luiden! 

Nadat we om 5 uur wakker waren gedreund met jaren 80 muziek, kwamen we aan in Hue. Hier kwam de regen met bakken uit de hemel, dus waren we snel met een ander stelletje in de taxi gesprongen naar het Google Hotel. Hier hebben we uiteindelijk 2 nachtjes doorgebracht. De regen stopte gelukkig vrij snel, en de rest van de dag was het tropisch warm. We hebben de oude Citadel bezocht, waar Gia Long, keizer van Vietnam, over het lang heerste. Er was hiervan een hoop gebombardeerd door de Amerikanen, dus het was jammer dat sommige gebouwen compleet weggevaagd waren. Wat er nog stond was wel erg mooi! Smiddags hebben we nog een wandeling gemaakt door Hue, waar de brede Perfurme rivier doorheen stroomt. Omdat je op je verjaardag altijd mag kiezen wat je wilt eten, mocht Ruben het nu ook zeggen... Pizza :) sAvonds zatten we dus lekker bij Little Italy pizza te eten, in een erg leuk straatje waar allemaal westerse restaurantjes zaten. Lekker toeristisch ook weer ;)
De volgende dag hebben we een bustour naar de Demilitarized Zone (DMZ) gedaan. Dit betekende wel om 6 uur op en om 7 uur de bus in! De DMZ is een zone van 10km rond de oude grens tussen Noord- en Zuid-Vietnam. Hier mochten beide gebieden niet vechten of legerstellingen bouwen, dus hier omheen zaten veel Amerikaanse basissen die Zuid-Vietnam 'beschermden' tegen het communisme. Ook probeerden ze hier de Ho Chi Minh trail af te snijden, die deels via Cambodja liep, zodat er geen wapens en informatie etc. van Noord naar Zuid kon. Dit was uiteindelijk nooit gelukt, waardoor de Noord-Vietnamezen deze oorlog hebben gewonnen. We stopten onderweg bij een belangrijke brug, een dorpje, en een oude Amerikaanse basis waar oude Amerikaanse vliegtuigen en andere voertuigen stonden. Vervolgens bezochten we de Vinh Hoc tunnels, die de Vietcong gegraven hadden, en waar een heel dorp onder de grond woonde. Vooral de enorme bomkraters en de tunnels waren erg indrukwekkend om te zien en er doorheen te lopen. We hadden een gids die veel vertelde over de geschiedenis, wat de dag erg leuk en interresant maakte. De volgende ochtend vertrokken we vroeg naar Hoi An, en zaten we weer met de Duitsers die we al eerder tegen gekomen waren in de bus, gezellig!

Om 1 uur kwamen we aan in het warme Hoi An. Na even zoeken vonden we een hotel met zwembad in de lobby! Na het inchecken hebben we met de Duitsers lekker gelunched, en smiddags Hoi An verkend. Eigenlijk kwam het erop neer dat we al veel souverniertjes hebben gekocht die middag, en lekker rond geslenterd! Omdat we hier ook op maat gemaakte pakken wilden maken, zijn we hiervoor savonds direct op pad gegaan. Na een dik uur stof uitzoeken, model kiezen en maten opnemen stonden we weer buiten en konden we de volgende dag komen passen, spannend! S'avonds nog lekker bij een lokaal restaurantje gegeten, en weer kapot na de busreis ons bedje ingedoken. De volgende dag deden we de gordijnen open, regen! Het plan was met een motorbike richting My Son te gaan, maar dit ligt nog best ver weg en met regen op de motorbike is dat niet prettig! We hebben daarom fietsen gehuurd, en in de buurt rondgekeken en wat bezienswaardigheden bezocht, waaronder een tempel, old houses, de Japanse brug en nog meer souverniers winkeltjes. Ook een ritje naar het strand gemaakt, maar wat waaide het daar ontzettend hard. Aan het eind van de dag weer pakken gepast, het begon er al goed uit te zien! Savonds met de Duitsers, en nog meer Duitsers gegeten en wat gedronken bij de Halloweenparty, maar dit stelde niet veel voor. Wel spannend dat de rivier buiten zijn oevers getreden was, en we met moeite het restaurant uit kwamen. 
En toen was het alweer november!! Omdat we toch wel graag naar My Son toe wilden, hebben we gekozen voor de bustocht hierheen, met gids. My Son was een groot tempelscomplex van de Cham's, midden in de jungle. Helaas zat de Vietcong ook in deze jungle, en waren de Amerikanen hiervan op de hoogte. Je raadt het al, dit resulteerde dus in een bombardement die erg veel vernielde. Er waren meer bomkraters dan tempels te zien, maar nog steeds de moeite waard! De gids kon een beetje vertellen hoe alles eruit zag, dus dat was wel leuk. Al was de gids verder echt heel karig en verstond je hem slecht. Smiddags stonden we weer bij de pakkenboer, en na wat kleine aanpassingen kunnen we s'avonds de pakken toch echt op komen halen. Na nog wat sightseeing in het centrum waren de pakken dan echt van ons! De laatste dag in Hoi An hebben we het lekker rustig aan gedaan. Wel zijn we naar het postkantoor gegaan met de pakken, souverniers, Lonley Planet van China en nog wat kleine dingetjes. Over 3 maanden zal dit allemaal arriveren in Bilthoven (hopen we). S'middags wat rondgeslenterd, waarna we door twee motorbikes opgehaald werden en naar de sleeperbus gebracht zijn. De bus was weer vreselijk eigenlijk, maar laten we daar maar niet teveel woorden aan vuil maken.

Nha Trang met zijn straalblauwe lucht maakte ons de busreis meteen vergeten! Taxi genomen naar een hotel, ingechecked, spullen gepakt en om 9 uur lagen we helemaal geinstalleerd op ons bedje aan de zee, heerlijk! Deze dag verder niet veel bijzonders gedaan. Plaatsje nog een beetje bekeken, maar is niet veel bijzonders. Het is echt een vakantieplek, met heel veel Russiche toeristen(!). De menukaarten en touroperators zijn in het Russisch, en we hoorden dat er per dag drie vluchten naar Moskou gaan. S'avonds hebben we nog Manchester United tegen Arsenal gegeken, zodat Ruben ook voorlopig weer even voorzien is ;) De tweede dag in Nha Trang hebben we een Pagoda en kerk bezocht. Dit was ondanks de fikse wandeling in de zon de moeite waard! De pagoda was mooi, en op de berg hiernaast stond nog een grote Buddha en had je uitzicht over de stad. S'middags het stand nog even beluierd, al werd je wel een beetje gezandstraald! We hebben gisteren zeer luxe gegeten in een Italiaans restaurant, met voorgerecht en een heerlijke pizza, voor samen 8 euro, voor ons een van de duurdere maaltijden haha. Vandaag hebben we ook niet veel gedaan, s'ochtends bus ticket voor morgen naar Da Lat geregeld (vertrekken morgen om 7 uur weer, lekker vroeg). De rest van de dag hebben we heel chill doorgebracht op ons strand bedje onder de bamboe parasol, niks mis mee;) 

Oja, even uitleg over de titel: waar we ook komen hier in Vietnam, de locals willen wat van je! Vaak lopen ze met een mand met spullen, of hebben een winkeltje met souverniers of kleding. Dit is soms erg vervelend, omdat we ook aan onszelf merken dat we er onbeleefd door worden. De eerste 5 keer zeg je vrolijk nee bedankt en lach je nog lief, maar als ze om de 10 meter vragen waar je vandaan komt, hoe je heet en of je wat wilt kopen wordt je soms toch wat onaardig! "You buy something from me" is dan ook het meest gesproken zinnetje van de gemiddelde local en "No" het meest gesproken woord door ons!

Da Lat belooft weer wat meer sightseeing, en daar hebben we nu dan ook weer heel erg veel zin in! We blijven vaak tegen elkaar zeggen dat we het hier wel erg goed hebben, met dat herfstige weer in Nederland, al is dat voor ons nu moeilijk voor te stellen! 

Liefs!